Kto jest zobligowany do prowadzenia pełnej formy księgowości?

W Polsce przedsiębiorcy mają do wyboru kilka form prowadzenia księgowości – od najprostszych ewidencji po bardziej zaawansowane rozwiązania. Jedną z nich jest pełna księgowość, która daje największą kontrolę nad finansami, ale wiąże się też z większymi obowiązkami. Kiedy staje się ona obowiązkowa i kogo dotyczy? W artykule wyjaśniamy, które podmioty muszą ją stosować oraz jakie kryteria decydują o konieczności jej prowadzenia.

Kiedy pełna księgowość staje się obowiązkowa?

Obowiązek prowadzenia pełnej księgowości dotyczy przede wszystkim spółek kapitałowych (z o.o., akcyjnych) oraz niektórych spółek osobowych, np. komandytowych. Taki obowiązek ciąży także na innych firmach, które w poprzednim roku podatkowym osiągnęły przychody netto powyżej równowartości 2 mln euro w złotówkach. Przekroczenie tego progu automatycznie oznacza konieczność przejścia z uproszczonej ewidencji na pełne księgi rachunkowe. Warto pamiętać, że wybór formy księgowości nie zawsze zależy od przedsiębiorcy – często to przepisy prawa narzucają konkretne rozwiązanie.

Dodatkowe przypadki i korzyści z pełnej księgowości

Poza podmiotami zobligowanymi przez prawo, pełna księgowość może być również dobrowolnie wybrana przez przedsiębiorców, którzy chcą mieć większą kontrolę nad finansami swojej firmy. Taka forma pozwala szczegółowo monitorować przychody, koszty, majątek i zobowiązania. Choć jest bardziej czasochłonna i kosztowna, dostarcza dokładnych danych niezbędnych do zarządzania firmą, pozyskiwania finansowania i analizy sytuacji finansowej. Z tego powodu często korzystają z niej większe działalności gospodarcze, fundacje i stowarzyszenia. Pełna księgowość to również obowiązek w przypadku firm uczestniczących w projektach unijnych, gdzie wymagane są szczegółowe rozliczenia.